حریر دل♥ ♥ ♥
گهگاهی سفری کن به حوالی دلت شایداز جانب ما خاطره ای منتظر لمس نگاهت باشدحریر دل♥ ♥ ♥
گهگاهی سفری کن به حوالی دلت شایداز جانب ما خاطره ای منتظر لمس نگاهت باشد( ......... )
در پیِ معجزه ام .. خدایا بفرست پیامبری سنگین است بارِ این دنیا بر رویِ شانه هایِ من کمی نگاهم کن .. کمی هم کمک .. باقی را خودم به دوشِ خسته می کشم .. روزم رو با یاد تو شروع می کنم .. حتی اگه نیم نگاهی به من نَیَندازی ..
( ......... )
در آسمانِ آبیِ دلم .. حسی پیداست حسی که می گیرد از دلم .. هر چه خاموشیست حسی که .. یاد آورِ هر عشقِ فراموشیست و من .. در دلم .. نجوا می کنم با آن 
( ......... )
شب از نیمه گذشته و ابرهایِ آسمان هنوز .. فریاد می کشند بر سر زمین و قطره ها بی شکیب و پُر صدا .. می بارند و قیل و قالِشان بیخواب کرده است مرا
( ......... )
باران می آید .. در دلم .. بارانی که دلتنگِ قطره هایِ دلِ توست .. می باری .. بر دلم ؟؟ دلِ من .. منتظرِ بارانِ دلِ توست 
( ......... )
به !! چه بارانی گوش کن گنجشکِ دلم .. آسمان می خواند آسمان قدرِ تو و عاشقانه هایِ دلِتو می داند گوش کن گنجشکِ دلم .. پرنده ها مستِ بهاران شده اند تو چرا مستِ بهار .. مستِ نغمه هایِ دل دیوانه ی خویشتن نشوی؟ و در این روزِ قشنگ .. دل خود را به نوایِ دلِ باران ندهی؟ تو بخوان با باران .. تو بخوان با گنجیشک و بمان .. عاشق و مست از نغمه یِ زیبایِ بهار تا که باز .. تازه شوی .. تا که لبخند بزنی .. عاشقِ دنیا بشوی
( ......... )
یک امشب .. بیا دل به نفسهایِ دلم بده .. بگذار نفس کشم .. در کنارِ نفسهایِ عاشقانه ات .. یک امشب .. به خوابِ دلم بیا .. بگذار مست شود دلم در آغوشت .. بگذار تا خودِ صبح .. گیجم کند .. عطرِ نگاهِ دو چشمِ مدهوشت .. یا که لب بر لبِ دلم بگذار .. تا مست شود لبم .. از لبانِ مِی نوشَت .. یک امشب .. بگذار ببارم بر سر تا به پایِ تو .. تمامِ نغمه هایِ عاشقانه ام .. حتی اگر که دوباره آفتابِ صبح .. بگیرد از من و دلم .. رویاهایِ شبانه ام ..
امشب از آن شبهاست که دلم دستِ شب و نگاهم در پیِ ستارگانِ مانده پشتِ ابر .. رو به آسمان خواهد بود در ثانیه هایی که گیج و حیرانند ثانیه هایی که فرقِ خوب و بد را .. هم .. گاهی .. نمی دانند امشب .. دلِ من دیوانَست امشب .. با خودش هم دلِ من بیگانَست و در دریایِ حسی معلق شده است حسی که به من می گوید در جهانی که گذراست باید تا به ابد .. صبر را پیشه یِ خود و مهر را کنم .. اندیشه یِ خود که نه من می مانم و نه جهانی که در آن .. هیچ چیز تا به ابد باقی نیست .. دلِ دیوانه یِ من .. آرام باش.. شب هم می گذرد .. بس کن .... هذیان هایِ تب آلوده یِ خویش.. زندگی صبر ندارد .. به شتاب می گذرد .. تو .. با صبرِ دلت .. بِنَما .. چاره ی خویش ..
( ......... )
آسمانِ دلم .. امروز بارانِ جدیدی را تجربه کرد .. بارانی از جنسِ قطره هایِ عشق .. قطره هایی که تنها انگیزه یِ باریدنشان .. عشقیست که به زمین دارند .. امروز .. هر قطره ی ِ باران .. مرا یادِ دوستانی انداخت .. که بر سرزمینِ دلم آهسته و پیوسته می بارند و سیراب می کنند .. دلِ همیشه عاشق به بارانِ مرا مرسی از خدایی که آسمانِ عشق را چنین زیبا آفریده است که از ابرِ آن .. جز بارانِ مهر .. هیچ بارانی نمی بارد مرسی از تمامیِ دوستانم که هر کدام .. آسمانی لبریز از بارانِ عاشقی هستند
( ......... )
همچون قطره ای .. در موج خوابِ اوج می بیند دلم و نگاهی رو به آسمان دارد شاید که دل بسته قطره یِ دلم به آبیِ بیکرانِ آسمان که وسعتش .. یاد آورِ اوجِ عاشقیست اوجی که کمتر دلی می رسد به آن بیخود نیست .. دلِ من .. دل بَستَست به آسمان 
( ......... )
شب چقدر تاریکه این دروغه که سحر نزدیکه 
دلم بشین .. خسته شدی .. جست و خیز نکن اینقدر
جز نغمه یِ شادِ گنجشکان .. امروز .. هیچ نغمه ای نمی خواهم .. خدایا به جهان و جهانیانت بگو .. که من امروز .. هیچ قیل و قالی نمی خواهم .. خَستَست دلِ من .. کمی سکون می خواهد .. کاش که .. دنیایت .. برکه یِ دلم را .. گِل آلود نکند 
بیا .. ببین .. ببار .. با خودت .. حس شادی تو بیار ..
ببار ای آسمانَ من .. پس چرا نمی باری ؟؟ به یک قطره از دلِ خوشرنگِ تو هم .. راضیست دلِ من .. ببار و زُلال کن روحِ مرا .. بی بارشِ تو .. بیتاب است .. این روحِ عصیانگرِ من .. ببین .. تنها یک لحظه مرا ببین که چگونه .. در حسرتِ بارشِ دلِ پاک و بی ریایِ تو .. چشم به افق هایِ دورِ دلت دوخته این دلِ من .. گویی در امتدادِ عجیب ( غریبِ ) دلِ تو .. تصویری از دلِ خویش را دیده .. این دلِ من .. بیا .. ببین .. ببار .. با خودت .. حسِ شادی .. تو .. بیار ..
آرام بگیر ای دل .. تا جهانی قرار بگیرند در کنارِ قرارِ تو ..
شب .. اگر که سرد است و سیاه .. تو گرم و روشن باش .. و بپوشان بر تَنِ لحظه هایِ دلت .. جامه ای زِ آرامش .. تا نگیرد از دلت قرار .. زمین و زمانه ای که بیتابَند .. تا از دلت پر نکشند .... آرزوهایی که شب به شب .. به عشقِ لبخندی دوباره می خوابند ..
ای خدای لحظه ها .. خدایِ ( مهر ) .. دلم را لبریز از ( مهر ) می خ
بمان با من .. بتاب بر من .. تو ای حسِ قشنگِ مهر که من .. بی تو .. با هر .. شیشه یا سنگی .. یکی هستم دلم را .. ( سنگ ) .. هرگز .. نمی خواهم دلم را .. حتی .. ( تنگ ) .. می خواهم .. اگر قرار باشد .. برایِ فرار از دردِ دلتنگی .. به جایِ دلی نازک .. در قلبم بماند یک دلِ سنگی .. بمان با من .. بتاب بر من .. تو .. ای حسِ قشنگِ مهر .. من دلم را لبریز از حسِ زیبایِ تو .. می خواهم ..
شب زیبا می شود .. وقتی دل را .. لبریز از یادهایِ عاشقانه می کنم
بسوز .. ای شمعِ یادهایِ عاشقانه .. بسوز بسوز .. و .. بساز .. با دلِ من و .. بتاب .. بر دلِ همچو شَبَم تا که من .. در شعله هایِ دلت ببینم .. هر .. نقشی که می خواهم تا که من .. گرم شوم تا خود صبح از هُرمِ یادها .. و .. خاطراتِ شیرینم 
خلوت قشنگی دارم با تو ای آسمانِ زمین .. مرسی از تو و بینهایتِ قش
زیرِ سقفِ آبیِ ( تو ) .. ای آسمانِ قشنگ .. تمرینِ صبوری می کند دلم .. می خواهم دلم .. وسیع شود .. به سانِ دلِ تو .. ( آسمان ) در کنارِ تو .. تمرینِ عبور از حسِ غم و رنجوری می کند دلم .. می خواهم مثلِ ابرهایِ پُر بارانِ دلت باشم .. گاه ببارم من .. می خواهم مثلِ آفتابِ تو .. گاه بتابم من .. می خواهم مثلِ ستارگانت .. گاهی بدرخشم در شبِ نومیدی .. می خواهم مثلِ ماهِ تو .. گاه خیره بر برکه یِ دلم .. بخوابم من .. می خواهم مثلِ تو .. ای آسمانِ قشنگ .. از آن بالا بالاهایِ بیکران .. بنگرم به زمین .. می خواهم مثلِ تو .. ای آسمانِ قشنگ .. به بینهایتِ دلم برسم .. همین .. و .. همین .
پائیز من .. گرم کن دلِ پاییزیت را به یادِ تابستان .. تا لذتِ گرم
در دومین روز از پائیز .. نیمکتِ دلم را پُر کردم از هر چه تابستان تا با رنگ و بویِ آن .. گرمتر کنم دلم .. تا .. وقتی دلِ ابرهایِ پائیز می گیرد .. وقتی می بارند .. قطره قطره بر سر تا به پایِ من .. سردم نشود .. یخ نکنم .. سرما نزند به شکوفه هایِ احساسم .. تا .. وقتی باران می بارد بی امان .. جرعه جرعه .. بنوشم من .. از شرابِ سکر آورِ تابستان .. می خواهم که تا همیشه مست از شرابِ حسی باشم .. که من .. آن را .. ( زندگی ) .. می نامم .. من .. هوای دلم را .. تا همیشه چهار فصل می خواهم .. هوایی که می شود .. در آن .. تا همیشه لذت برد .
در من زنی می روید باز .. زنی در پائیز .. زنی از حسِ برگِ زرد لبر
سلام پائیز من .. سلام به حسِ دلاویزت .. سلام به دلِ از حسِ برگِ زرد .. لبریزت .. که همچون من .. نگاهش .. همیشه به دور دستِ دور دوخته است سلام .. پائیزِ همیشه منتظر ...که همچون دلِ همیشه چشم به راهَ منی و تنها در این انتظار است که .. تو .. می توانی لبخندی بزنی و جشن بگیری .. با .. باران با تک تکِ برگهایِ زرد تا نگردی .. پُر درد ... تا بمانی شادان ... تا برقصی در باد ... تا نمانی نالان ..
آهاای( باران) من با یادِ تو هم خیسم(اما)دلم لمسِ قطره هایِ زلالِ
دلتنگِ تواَم ( باران ) ... به ابرهایِ آسمانت خبر بده .. این دلتنگیِ مرا ... بگو که من .. در هوایِ بارشِ قطره قطره شان ... چترِ خیاااالِ خویش را بر رویِ سرِ دلم گرفته ام ... تا شاید آرام کنم .. دلِ بیقرارِ بارانم را ... بگو ... ( باران ) .. بگو به ابرهایِ آسمانِ خود .. به آنها خبر بده .. دلتنگیِ دلِ مرا .
با کبوترهای کاغذیِ خیال .. جز به نا کجا .. هیچ راهی نیست
کفِ دستِ دلم را داغ می زنم امشب .. شاید تنبیه شود .. دیگر اشتباه نکند ..