بشنو سکوتِ مرا که می نوازمش به گوشِ دلت آرام.آرام .گوشَت را بسپا

                        

بشنوید ای ماه و ستارگانِ آسمانِ شب

بشنوید ای صاحبانِ دلهایِ پُر زِ تب

بشنو .. تو ای نسیمِ شبانه یِ خُنَک

و تو .. ای خاموشِ نازنینِ پُر زِ تب

اینجا .. زنی می نوازد تار به تارِ دلش

تارهایی که هیچوقت ترانه نمی شوند

چون که جنسشان .. از جنسِ سکوتیست که فریاد نخواهند شد

بشنوید اینک .. سکوتِ دلش .. در سکوتش .. حرفها دارد

عاقبت روزی در میانِ حرفهایِ ناتمامِ دلش .. خاموش خواهد شد

بشنوید او را .. قبلِ خاموشی .. 

و نسپاریدش به دستِ فراموشی ..

بگذارید که فکر کند ..

می ماند جایی در گوشه یِ دلِ همدِلِتان