بگذار لَختی رها شوم .. در هوایی لبالب از امید

تا فارغ شوم از ... دردی که دیده دید .. یا  که گوشِ دلم شنید

بگذار لَختی نگاهِ دل پُر شود از تصویرِ آسمان

تا که شاید به دیدنِ آبیِ یک دستش .. دوباره دلم خندید

بگذار یک دَم .. گوشم  خالی از هر صدایی شود

تا که شاید دوباره نغمه هایِ پرندگان بِشنید

بگذار ثانیه ای .. فقط .. ثانیه ای .. تُهی شوم

از هر آنچه که دیده دید و به دیدنش .. دلم رنجید

خدایا .. دوباره چشم به آسمانِ بیکرانت دارم

شاید که باشد آن روزی که دلم ..

به بینهایتِ آسمانِ بیکرانِ تو بِرِسید

( شانه هایم خستَست .. خسته از خستگیا.. خسته از یک عمر وابستگیا

اما دلِ من می گوید .. باز هم بر دوش بکش .. غم ِ دلبستگیا )