بنشین ..

   بنشین ..

تا فراموش کنیم غرش باد

و دل بسپاریم به آوای نسیم

زندگی را بگذار تا که بتازد بر ما

من و ما را چه هراس از طوفان

آفرین بر دل بارانی تو

که لبخند بر لب

سپری می کند این دوران را

فردا روز دگر و تو شخص دگری خواهی بود

پس لبخند بزن بر دل خود

بشکن رنج و تب و بوران را